Ως μαθητής και φοιτητής ποτέ δεν διάβαζε τα μαθήματά του ημέρα Κυριακή, εφαρμόζοντας και σ´ αυτό ακόμη την εντολή του Θεού: "Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου. Ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον" ('Εξόδ. κ´9-10).
Φιλανθρωπία
Συνήθιζε να λέη:
-'Εχω κάνει συμφωνία με τον Θεό: Εγώ να αδειάζω τις τσέπες μου κάνοντας ελεημοσύνη κι Αυτός να τις γεμίζη. Εκείνος ουδέποτε παρεβίασε τη συμφωνία μας. Θα την παραβιάσω εγώ; Μη γένοιτο!
Απαρέγκλιτη τήρησι των ι.Κανόνων
-Πάτερ, με την προσκόλλησί σας στους ιερούς Κανόνες καταντάτε νομικιστής!
-'Οχι, παιδί μου! Σε μια εποχή όμως, όπου πολλοί εφευρίσκουν διάφορες προφάσεις για να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων τους καρπούς αυτούς του Αγίου Πνεύματος, εγώ επιμένω να στέκομαι με απόλυτο σεβασμό μπροστά σ´ Αυτό και τους θεοφόρους Πατέρες που θεσμοθέτησαν τα κελεύσματά Του. Μ' αυτή την έννοια, αν θέλης, είμαι νομικιστής!
´Αρνησι επισκοπικού αξιώματος
Πνευματικό του παιδί, από τα πολύ αγαπητά σ´ αυτόν, του έλεγε:
-Πάτερ, μήπως είναι εγωϊστικό να αρνείσθε τόσο επίμονα να προαχθήτε;
Και ο π.Επιφάνιος απάντησε:
-Παιδί μου, είμαι τριάντα επτά ετών (τόσο ήταν τότε). Είμαι επομένως νεώτατος...Αν γινόμουν Επίσκοπος και επέτρεπε ο Θεός να ζήσω εβδομήντα και ογδόντα χρόνια καθήμενος επί θρόνων, ενδυόμενος πορφύραν και βύσσον, θυμιαζόμενος εννεάκις υπό Διακόνων, διοικών αυθεντικώς οικογενειάρχας Κληρικούς και δη πολυτέκνους, αναγινώσκων επ´ Εκκλησίαις Ευαγγέλιον κρατούμενον παρ´ άλλων, ευφημούμενος υπό ιεροψαλτών, φημιζόμενος κύκλω της Αγίας Τραπέζης υπό δεκάδων Κληρικών, ε, τι λες; Δεν θα κινδύνευα τότε περισσότερο από όσο τώρα να πέσω σε εγωϊσμό;
Και ο συνομιλητής εσιώπησε...
Γεμάτος αγάπη προς όλους
Η καρδιά μου έχει μόνο εισόδους. Εξόδους δεν έχει. ´Οποιος μπει μέσα, παραμένει εκεί. ´Ο,τι κι αν κάνη, εγώ τον αγαπώ το ίδιο, όπως τον αγάπησα τότε που πρωτομπήκε στην καρδιά μου. Προσεύχομαι γι ´ αυτόν και ζητώ τη σωτηρία του.
Περί αταραξίας
Ο Γέροντας, παρότι παρακολουθούσε καταλεπτώς τα διάφορα πολιτικά ή εθνικά γεγονότα, τις ταραχές, τις απειλές πολέμου κ.λπ. και η γνώμη του ήταν σαφής για όλα, κατά βάθος δεν ανησυχούσε, αλλά έλεγε:
-´Ολα αυτά που γίνονται τώρα, όπως και τα επόμενα, θα ´ρθη ο Θεός με τη σκούπα Του και θα τα σκουπίσει μ´ έναν τρόπο, τον οποίο Αυτός ξέρει. Καμμία ανησυχία, λοιπόν. "Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα".
Αυτό το τελευταίο το θεωρούσε, όπως έλεγε, "υπέρτατη φιλοσοφία της ζωής". Οι εξομολογούμενοι, που έμπαιναν στο εξομολογητάριο καθώς και οι επισκεπτες του απερίττου διαμερίσματός του, το έβλεπαν καλλιγραφημένο και ανηρτημένο σε περίοπτη θέσι.
Περί Θείας Κοινωνίας
Η Θεία Κοινωνία είναι φάρμακο· όχι βραβείο.
Ποιος έχει ανάγκη τον άλλο
Η Εκκλησία σώζει, δεν σώζεται.
Περί αμφίων
Κάποια πνευματικοπαίδια του κληρικοί πίεζαν να μπουν στο μοναστήρι κάπως πιο πολυτελείς στολές. Ο Γέροντας επέμενε ότι οι καλύτερες είναι οι υφαντές των Καλαμών και ότι δεν θα επιτρέψη να μπουν στην Μονή πολυτελή άμφια.
-Μα, Γέροντα, αυτές τις οποίες λέμε πολυτελείς είναι πιο φθηνές από εκείνες των Καλαμών! του αντέτειναν.
-Ναι, παιδί μου, αλλά οι πολυτελείς προκαλούν, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με τις πιο ακριβές. Δεν μ´ ενδιαφέρει μόνο η τιμή. Μ´ ενδιαφέρει και το αν προκαλή η στολή την οποία φοράμε. Ο πιστός την ώρα της λατρείας δεν πρέπει να εντυπωσιάζεται ή να περιεργάζεται τη στολή του Ιερέως, αλλά να λατρεύη τον Θεό "εν πνεύματι και αληθεία". Να ξεχνά τη γη και ο νους του ν´ ανεβαίνει στον ουρανό.
-Μα πολλοί ισχυρίζονται ότι τα πολυτελή άμφια αποτελούν παράδοσι!
Εκείνη τη στιγμή εκρήγνυται:
-Πιστεύω ότι το μόνο που δεν αποτελεί παράδοσι είναι οι φανταχτερές στολές. Και θα επιθυμούσα πολύ να έλθη ο καιρός να καταλάβουν και όσοι Κληρικοί έχουν αυτές τις αντιλήψεις ότι θα πρέπει να απλοποιήσουν τις στολές τους για να γίνουμε όπως ήμασταν σε παλιότερες, καλύτερες εποχές, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, τότε που οι Χριστιανοί θαύμαζαν και εκαυχώντο για άλλα πράγματα και όχι για τις στολές των Ιερέων!
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό αυτό το οποίο είπε γνωστός Αγιορείτης, όταν είδε τις απλές στολές της Κεχαριτωμένης:
-Νομίζω οτι βρίσκομαι στην Αποστολική εποχή!
Αποσπάσματα από το βιβλίο: "Υποθήκες ζωής" από τη ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου Ι. Θεοδωρόπουλου εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμενης Θεοτόκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου