Ο Μακαριστός καί γνήσιος Διδάσκαλος τής Εκκλησίας μας π. Επιφάνιος, ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

 

 

  Ο Μακαριστός καί γνήσιος Διδάσκαλος τής Εκκλησίας μας π. Επιφάνιος, άν καί υπήρξε μεγίστη Εκκλησιαστική προσωπικότητα μέ αγιότητα βίου, μέ πνευματικά χαρίσματα, αγάπης, γνώσεως, διακρίσεως χαρακτήρων καί πνευμάτων αλλά καί μέ σπάνια γιά τήν εποχή μας θύραθεν καί θεολογική παιδεία, δέν αξιοποιήθηκε από τήν Εκκλησιαστική Διοίκηση αλλά, βεβαίως, αξιοποιήθηκε στό έπακρον από τόν Χριστό καί τήν βιωματική Εκκλησία Του.

Δυστυχώς δέν αποτελεί εξαίρεση η παραθεώρηση καί περιθω¬ριοποίηση αγίων καί πνευματικών ανδρών από τίς Εκκλησιαστικές Διοικήσεις. Από τήν εποχή τής Παλαιάς Διαθήκης μέχρι καί σήμερα οι Αρχιερείς κατά κανόνα αδιαφορούν ή καί διώκουν κληρικούς καταξιωμένους καί αληθινά Πνευματικούς, παρ’ ότι πολλοί από αυτούς έδειξαν, «σημεία» υπερκόσμια καί σφραγισμένα από τήν Θεία Χάρη, ενώ ακόμη ευρίσκοντο στήν επίγεια ζωή!

Διαιωνίζεται, δηλαδή, η νοοτροπία ή μάλλον η αδιαντροπία τών περισσοτέρων Εκκλησιαστικών Αξιωματούχων πού περιγράφει η Αγία Γραφή απο¬καλύπτοντας τίς μύχιες σκέψεις τους: «Έστω δέ ημών η ισχύς νόμος τής δικαιοσύνης, τό γάρ ασθενές άχρηστον ελέγχεται. Ενεδρεύσωμεν δέ τόν δίκαιον, ότι δύσχρηστος ημίν εστί καί εναντιούται τοίς έργοις ημών καί ονειδίζει ημίν αμαρτήματα νόμου καί επιφημίζει ημίν αμαρτήματα παιδείας ημών: επαγγέλλεται γνώσιν έχειν Θεού καί παίδα Κυρίου εαυτόν ονομάζει: εγένετο ημίν εις έλεγχον εννοιών ημών: βαρύς εστίν ημίν καί βλεπόμενος, ότι ανόμοιος τοίς άλλοις ο βίος αυτού, καί εξηλλαγμέναι αι τρίβοι αυτού: εις κίβδηλον ελογίσθημεν αυτώ, καί απέχεται τών οδών ημών ως από ακαθαρσιών… ύβρει καί βασάνω ετάσωμεν αυτόν… θανάτω ασχήμονι καταδικάσωμεν αυτόν… Ταύτα ελογίσαντο, καί επλανήθησαν: απετύφλωσε γάρ αυτούς η κακία αυτών»! (Σοφ. Σολομ. 2, 11-25).

Είναι αποδεικτικό τών λόγων μας τό γεγονός ότι κατά τήν τελευταία τουλάχιστον πεντηκονταετία η Εκκλησιαστική Διοίκηση δέν αξιοποίησε, ούτε κάν προέβαλε ως παράδειγμα πρός μίμησιν ούτε έναν από τούς κοιμηθέντας Πατέρας μας, οι οποίοι ήδη τιμώνται στήν συνείδηση τού ευσεβούς Ορθοδόξου λαού μας καί λογίζονται άγιοι!

Κατωτέρω δημοσιεύουμε ένα περιστατικό πού αποδεικνύει τήν Θεολογική σοφία καί τήν βαθειά γνώση τού Κανονικού Δικαίου πού είχε –εκτός τών άλλων σπανίων ιδιοτήτων του– ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, κάτι τό οποίο εγνώριζε πολύ καλά η τότε Εκκλησιαστική Διοίκηση, αλλά είχε προτιμήσει ως Νομικό της Σύμβουλο τόν διαβόητο Γ. Λιλαίο, ο οποίος ήταν συγχρόνως καί Νομικός Σύμβουλος τού ολετήρος τής Ελλάδος Ανδρέα Παπανδρέου!

Έτσι εξηγείται καί η επιμονή τών Εκκλησιαστικών Διοική¬σεων νά αποτρέπουν ευσεβείς ανθρώπους από τήν Πολιτική διότι προτιμούν ασεβείς καί αμοραλιστές πολιτικούς μέ τούς οποίους “συνεν-νοούνται” καλύτερα… Αυτή είναι καί η υλοποίηση τής γραμμής τού Ιουδαϊκού Ιερατείου «ουκ έχομεν βασιλέα ει μή Καίσαρα»!

Τό περιστατικό τό γνωρίζαμε από τό 1984, τότε πού συνέβη, αλλά οφείλουμε χάριτας καί ευχαριστίες στόν κατά σάρκα αδελφόν τού π. Επιφανίου, τόν αγαπητό μας κ. Πολυνείκην Θεοδωρόπουλον, ο οποίος μάς τό απέστειλε, διασώζοντας αυτολεξεί τή διήγηση τού αυτόπτου καί αυτηκόου Μητροπολίτου Εδέσσης κυρού Καλλινίκου. Άς τόν ακούσουμε.
Πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Ιανουάριος 1984.
Τό παρακάτω περιστατικό, πού σχετίζεται μέ τόν αείμνηστο π. Επιφάνιο, μού τό διηγήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Εδέσσης κυρός Καλλίνικος, στήν αίθουσα αναχωρήσεων τού αεροδρομίου Αθηνών, λίγο πρίν αναχωρήσει γιά τό Λονδίνο γιά σοβαρό πρόβλημα υγείας, πού ο ίδιος αντιμετώπιζε.

«Βρισκόμαστε στό έτος 1980 καί συγκεκριμένα μήνα Αύγουστο. Η Ιεραρχία τής Εκκλησίας τής Ελλάδος έχει συνέλθει γιά τήν πλήρωση κενών Μητροπόλεων. Μία από τίς χηρεύουσες Μητροπόλεις είναι καί αυτή τής Μονεμβασίας καί Σπάρτης. Λαμβάνει χώρα η σχετική ψηφοφορία καί μετά τήν καταμέτρηση τών ψήφων, ο σημερινός Μητροπολίτης Σπάρτης κ. Ευστάθιος, καθώς καί έτερος Αρχιμανδρίτης (ο μετέπειτα Μητροπολίτης Σερρών κ. Μάξιμος), έχουν λάβει τίς ίδιες ακριβώς ψήφους.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Σεραφείμ, καθώς επίσης καί όλοι οι συμμετέχοντες στήν εκλογική διαδικασία Ιεράρχες, προσπαθούμε νά βρούμε λύση στό πρόβλημα πού ανέκυψε. Ο Μακαριώτατος ζητά νά προσκληθεί ο εκ τών Νομικών Συμβούλων τής Ελλαδικής Εκκλησίας κ. Γ. Λιλαίος γιά νά γνωματεύσει τί “δέον γενέσθαι”. Δυστυχώς όμως, ούτε ο Νομικός Σύμβουλος δίδει λύση στό ζήτημα. Τότε –συνεχίζει ο εκλεκτός Ιεράρχης– εξέρχομαι τής αιθούσης όπου συνεδριάζαμε καί καταφεύγω στά “μεγάλα μέσα”. Καλώ τόν π.  Επιφάνιο στόν ευλογημένο τηλεφωνικό αριθμό 8235703, τού αναφέρω τά τής εκλογής καί ζητώ τή γνώμη του.

Ο π. Επιφάνιος, αυτοστιγμεί, δίδει λύση στό ανωτέρω πρόβλημα, λέγοντάς μου: Γέροντά μου, βάσει τών Ιερών Κανόνων, εδάφιο…. παράγραφος…., τή θέση καταλαμβάνει ο μεταξύ τών δύο υποψηφίων, κληρικός πού έχει χειροτονηθεί ως πρεσβύτερος, ενωρίτερα. Τόν ευχαριστώ καί εισερχόμενος στήν αίθουσα ζητώ από τόν Αρχιεπίσκοπο τό λόγο.

Εκείνος ανταποκρίνεται κι εγώ αναφέρομαι στούς Ιερούς Κανόνες καί στό τί αυτοί ορίζουν, όπως πρό ολίγου μού είχε επισημάνει ο π. Επιφάνιος. Ο Μακαριώτατος ζήτησε από τόν Νομικό μας Σύμβουλο νά ελέγξει στό Πηδάλιο εάν πράγματι ισχύουν τά όσα ελέχθησαν από εμένα. Αυτός, σέ πολύ λίγο χρόνο απάντησε καταφατικά.

Ο Αρχιεπίσκοπος μ’ ευχαρίστησε ευγενικά κι επετίμησε τόν κ. Λιλαίο γιά τήν άγνοιά του».
Ο μακαριστός Άγιος Εδέσσης, έκλεισε τή διήγησή του λέγοντάς μου: «Αυτός, αγαπητέ μου κ. Θεοδωρόπουλε, είναι ο π. Επιφάνιος. Μία “κινητή βιβλιοθήκη γνώσεων”, ένας πολύτιμος καί αδάπανος σύμβουλος τής Εκκλησίας». Άς έχουμε τήν ευχή καί τίς πρεσβείες καί τών δύο.
Πολυνείκης Θεοδωρόπουλος
 «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Φεβρουάριος 2013