Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Η αυτογνωσία – Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης


Αποτέλεσμα εικόνας για αγιος ιωαννης της κροστανδης
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης – Εορτάζει στις 20 Δεκεμβρίου
Από τότε που ο πρώτος άνθρωπος αμάρτησε, οι άνθρωποι σκοτίστηκαν τόσο πολύ στο ίδιο το κέντρο της ύπαρξής τους (την καρδιά), που πολύ συχνά δεν έχουνε συνείδηση ή συναίσθηση της πανταχού παρουσίας του Θεού κι έτσι, έχουνε την εντύπωση πως τέσσερεις τοίχοι με μια οροφή από πάνω, τους κρύβουνε από Εκείνον, που όλα τα γεμίζει με την παρουσία Του και που βλέπει ακόμη και όποιον κρύβεται σε κάποιο τόπο μυστικό. «εἰ κρυβήσεταί τις ἐν κρυφαίοις, καὶ ἐγὼ οὐκ ὄψομαι αὐτόν; μὴ οὐχὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ἐγὼ πληρῶ; λέγει Κύριος» (Ιερεμ. 23,24). «Γυμνός εἰμι, καὶ ἐκρύβην» (Γεν. 3, 10), είπε ο Αδάμ κρυπτόμενος από τον Θεό. Ωστόσο, όχι, αυτό σε τίποτα δεν τον ωφέλησε ο Θεός τον έβλεπε.
Να παρακολουθείς τα όσα συμβαίνουν μέσα στην καρδιά σου να κοιτάς και ν’ ακροάσαι για να βρεις τι είναι αυτό που την εμποδίζει να ενωθεί με τον παμμακάριο Κύριο και Θεό μας. Αυτό ας γίνει για σένα επιστήμη επιστημών τότε, με τη βοήθεια του Θεού εύκολα μπορείς να αντιληφθείς τι είναι αυτό που σε απομακρύνει από τον Θεό και τι σε πλησιάζει σ’ Εκείνον και σ’ ενώνει μαζί Του. Γι’ όλα αυτά μιλάει η ίδια η καρδιά, που άλλοτε ενώνεται με τον Θεό και άλλοτε αποσπάται κι αποχωρίζεται απ’ Αυτόν. Ο πονηρός στέκει προπάντων ανάμεσα στην καρδιά μας και τον Θεό εκείνος είναι που μας απομακρύνει από το Θεό με διάφορα πάθη ή με την σαρκική επιθυμία, με τη λαγνεία των οφθαλμών και τη γήϊνη υπερηφάνεια.
Δοκίμαζε τον εαυτό σου πιο συχνά: πού είναι στραμμένοι και κοιτάζουν οι οφθαλμοί της καρδιάς σου προς το Θεό και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος, προς τις υπερκόσμιες, μακάριες και φωτοφόρες ουράνιες δυνάμεις και στους αγίους που ενδιαιτώνται στους ουρανούς, ή προς τα γήϊνα αγαθά, δηλαδή στην βρώση και την πόση, στα ενδύματα και τις κατοικίες, σ’ ανθρώπους αμαρτωλούς και τις μάταιες ασχολίες τους; Ω! Αν τα μάτια μας ήτανε αδιάκοπα προσηλωμένα στο Θεό! Στην πραγματικότητα όμως μονάχα στις ανάγκες και τις συμφορές μας στρέφουμε τα μάτια μας προς τον Κύριο, ενώ όταν ευημερούμε, τα μάτια μας είναι στραμμένα προς τον κόσμο και τις μάταιές του υποθέσεις. Αλλά θα πεις «και τι θα μου αποφέρει το να ατενίζω έτσι τον Κύριο;» Βαθιά ειρήνη και γαλήνη στην καρδιά σου, φως στο νου σου, άγιο ζήλο στη βούλησή σου και την απελευθέρωσή σου από τις παγίδες του εχθρού. «Οἱ ὀφθαλμοί μου διὰ παντὸς πρὸς τὸν Κύριον», λέγει ο Δαβίδ και εξηγεί γιατί «ὅτι αὐτὸς ἐκσπάσει ἐκ παγίδος τοὺς πόδας μου» (Ψαλμ. 24,15).
Λέγει ακόμη «λαλήσει εἰρήνην Κύριος ὁ Θεός ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ᾿ αὐτόν» (Ψαλμ. 84,9)

π.Θεόδωρος Ζήσης. Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και Βαρλαάμ.


π.Θεόδωρος Ζήσης

Άγιος Γρηγοριος Παλαμας και ο Βαρλααμ

——————-

————–

Δηλωση Διακοπης Μνημοσυνου απο Κρητες Ιερεις

(ΚΕΙΜΕΝΟ)
https://katanixis.blogspot.gr/2017/03/blog-post_669.html#more
Πρωτοπρεσβύτερος Γαβριήλ Μαζανάκης
Πρεσβύτερος Ἐμμανουήλ Σαρρῆς
Πρεσβύτερος Σπυρίδων Δαμανάκης
Πρεσβύτερος Παῦλος Μαζανάκης
(ἡ ἐπιστολὴ δόθηκε στοὺς ἐπισκόπους ὅπου ὑπάγονται οἱ πατέρες, δηλαδὴ στόν Σεβ. Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ.Δαμασκηνό, στόν Σεβ. Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ.Εὐγένιο, καί στόν Σεβ. Λάμπης καί Σφακίων κ. Εἰρηναῖο.)
Σεβασμιώτατοι,
Μετὰ λύπης, ἀλλὰ καὶ πολλῆς πνευματικῆς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, ἐπιθυµούμε διὰ τοῦ παρόντος νὰ σᾶς γνωστοποιήσουμε ὅτι, ἀκολουθώντας τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση στὸ θέμα τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς, διακόπτουμε τὴ µνημόνευση τοῦ ὀνόματός σας στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, γιατὶ σεῖς καὶ πολλοὶ ἄλλοι συνεπίσκοποί σας ἐγκαταλείψατε αὐτὴν τὴν θεία Παράδοση καὶ εὑρίσκεσθε ἐκτὸς τῆς ὁδοῦ τῶν Ἁγίων Πατέρων.
Ἡ θεάρεστη καὶ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἐπαινούμενη αὐτὴ ἐνέργεια συμβολικὰ θὰ γίνει τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας (05.03.2017), ὁπότε ἑορτάζουμε τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ διαβάζουµε τὸ «Συνοδικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας» µὲ τὰ ἀναθέματα ἐναντίον ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ὥστε νὰ δηλώσουµε καὶ µέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Θείας Λατρείας ὅτι καταδικάζουμε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀπορρίπτουμε τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ὁποία ἀναγνώρισε τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες καὶ ἀποδέχθηκε τὸν συγκρητιστικὸ καὶ καταστροφικὸ Οἰκουμενισµό.
Εἰκονομαχία καὶ Οἰκουμενισµός
Μετὰ ἀπὸ ἑκατὸ περίπου χρόνια ποὺ ἐπιτρέψαμε τὸ νέφος τῶν αἱρέσεων νὰ θολώνει καὶ νὰ σκοτεινιάζει τὸν καταγάλανο οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, νὰ διαιρεῖ καὶ νὰ σχίζει τὸ ὀρθόδοξο πλήρωµμα, νὰ διασπᾶ τὴν ἀδιάσπαστη ἀκολουθία καὶ διαδοχὴ τῶν ὀρθοδόξων δογµάτων, τώρα µὲ τὴ Χάρη καὶ συνέργεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν θεοδιδάκτων καὶ θεοφωτίστων Ἁγίων Πατέρων θὰ συντελέσουµε μὲ τὴν θερμὴ ὀρθόδοξη Ὁμολογία µας, ὥστε νὰ πνεύσει ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἰσχυρότερα καὶ νὰ σκορπίσει τὸ νέφος τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουµενισµοῦ, ὅπως ἐσκόρπισε τὸ νέφος τῆς Εἰκονοµαχίας, ἡ ὁποία ταλαιπώρησε καὶ τότε τὴν Ἐκκλησία περισσότερο ἀπὸ ἕνα αἰώνα. Ἐμεῖς κάνουμε τὴν ἀρχὴ μαζὶ μὲ ἄλλους Πατέρες, μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν ἄντεξαν τὴν σκοτεινιὰ καὶ βγῆκαν ἤδη στὸ ξέφωτο, ὅπως ἔκαναν γιὰ τὴν Εἰκονομαχία καὶ οἱ µοναχοὶ τοῦ Ὀλύµπου τῆς Βιθυνίας, καὶ ἐλπίζουμε ὅτι θὰ ἀναστήσει καὶ θὰ ἀναδείξει ὁ Θεός, ὅπως καὶ τότε, πατριάρχας καὶ ἐπισκόπους, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουν τὸν νέον θρίαµβο τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῶν νέων κρυφῶν καὶ ἐπικίνδυνων δυνάμεων τοῦ σκότους.
Καὶ γιὰ νὰ μὴ θεωρηθεῖ ἄστοχη ἡ σύγκριση Εἰκονομαχίας καὶ Οἰκουµενισµοῦ προλαβαίνουμε ἐδῶ νὰ ποῦμε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι χειρότερος κατὰ πολὺ τῆς Εἰκονομαχίας, διότι, ἐκτὸς τῶν ἄλλων σοβαρῶν δογματικῶν παρεκλίσεων, ἀπορρίπτει τὴν προσκύνηση τῶν Ἁγίων Εἰκόνων στὸν χῶρο τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ προσβάλλει καὶ ὑποτιµᾶ τὸ ὑπέρτιµο καὶ μοναδικὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τὴν τιμὴ τῶν λοιπῶν Ἁγίων. Μὲ αὐτοὺς τοὺς εἰκονοµάχους καὶ ἁγιοµάχους, τοὺς ἐχθροὺς τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων, συναγελαζόμαστε καὶ συνυπάρχουμε μέσα στὸ λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», ἐξευτελίζοντες τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ μεταβάλοντάς την ἀπὸ «στύλο καὶ ἑδραίωµα τῆς Ἀληθείας»[1], ἀπὸ Νύμφη Χριστοῦ καὶ Σῶμα Χριστοῦ[2],σὲ ἰσάξια καὶ ἰσότιμη μὲ τὴν πιὸ μικρὴ καὶ ἄθλια προτεσταντικὴ αἵρεση[3]. Καὶ µόνο αὐτὸ ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀπορρίψουµμε τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία ἐπαινεῖ τὸ προτεσταντικὸ αὐτὸ συνονθύλευµμα τῶν αἱρέσεων καὶ συνιστᾶ νὰ ἐξακολουθήσουμε τὴν συμετοχή μας σ᾽αὐτὸ καὶ τὸν ἐξευτελισμὸ τῆς Ἐκκλησίας.

«Οἱ ἀπεικονίσεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ» καί ἡ θεολογία τους


Κύριο ἄρθρο: «Οἱ ἀπεικονίσεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ» καί ἡ θεολογία τους
«Οἱ ἀπεικονίσεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ» καί ἡ θεολογία τους
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Πρόσφατα κοιμήθηκε ὁ καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης Ἀντώνιος Παπαδόπουλος. Ἄν καί δέν ἦταν καθηγητής μου, ἐν τούτοις μᾶς συνέδεε μιά μακρά καί εἰλικρινής φιλία. Πρίν κοιμηθῆ δημοσίευσε τό τελευταῖο βιβλίο του μέ τίτλο «Ἀπεικονίσεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ μέ τόν Χριστό Παντοκράτορα, μέ τήν Παναγία μητέρα Του καί πολλούς ἁγίους, ὁ θεολογικός λόγος τοῦ ἁγίου «πρός τούς πάλαι αἱρετικούς» καί τούς κακοδόξους ἀντιησυχαστές». Ἑτοίμασα μιά παρουσίαση στήν ἐφημερίδα μας, τήν ἔστειλα γιά νά τήν διαβάση καί χάρηκε ὑπερβολικά. Τήν δημοσιεύω στήν συνέχεια, μέ τίς ἀπαραίτητες προσαρμογές, ὡς μνημόσυνο στήν μνήμη ἑνός παραδοσιακοῦ θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας καί καλοῦ Χριστιανοῦ.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς εἶναι ἕνας μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος ἀφ’ ἑνός μέν ἀντιμετώπισε στήν ἐποχή του τήν αἵρεση τοῦ Βαρλαάμ, ἀφ’ ἑτέρου δέ συνόψισε τήν διδασκαλία ὅλων τῶν μέχρι τήν ἐποχή του Πατέρων, παρουσιάζοντας τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, μέσα ἀπό τήν δική του ἐμπειρία.
Ἡ θεολογία πού ἀνέπτυξε εἶναι θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί κατοχυρώθηκε συνοδικῶς ἀπό τίς Συνόδους τῶν ἐτῶν 1341, 1347, 1351, 1368. Ἰδιαιτέρως δέ ἡ Σύνοδος τοῦ ἔτους 1351, ὅπως ἀνέλυσε ὁ π. Δημήτριος Κουτσούρης στήν διατριβή του μέ τίτλο «Σύνοδοι καί θεολογία γιά τόν ἡσυχασμό» (ἐκδ. Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν καί Λεβαδείας) ἦταν μιά μεγάλη Σύνοδος καί, ὅπως γνωρίζουμε, θεωρεῖται ἀπό πολλούς καί ἀποκαλεῖται ὡς Θ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, ἡ δέ Ἐκκλησία ἀποδέχθηκε πλήρως τίς ἀποφάσεις της, τίς ἔβαλε δέ καί στό Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας.
Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ δυτικοί θεολόγοι καί μερικοί ὀρθόδοξοι ἀμφισβητοῦν τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τήν Μεγάλη αὐτή Σύνοδο, καί μάλιστα τήν παρακάμπτουν, παρουσιάζοντας ὅτι ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος πού συγκλήθηκε στήν Κρήτη εἶναι ἀπευθείας συνέχεια τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου!!
Ὁ καθηγητής Ἀντώνιος Παπαδόπουλος ἦταν ἀπό τούς καθηγητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, οἱ ὁποῖοι ἐλάμπρυναν μέ τήν παρουσία τους καί τήν προσφορά τους τήν ὀρθόδοξη θεολογική ἐπιστήμη, πού εἶχε ἀναφορά στήν πατερική παράδοση, κυρίως στήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.

Ερμηνεία των Δέκα Εντολών. Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς


1.  Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού.
Ένας Κύριος είναι ο Κύριος ο Θεός σου, Αυτός που φανερώνεται (με τρία πρόσωπα, δηλ.) σαν Πατέρας και σαν Υιός και σαν Άγιο Πνεύμα. Σαν Πατέρας μεν αγέννητος, σαν Υιός δε γεννητός (μεν, αλλά και αυτό πάλι) χωρίς αρχή, και πέρα από τον χρόνο, και χωρίς να πάθει καμμία
αλλοίωση, σαν Λόγος (του Θεού Πατρός).
Αυτός δε ονομάζεται Χριστός, γιατί έχρισε (δηλ. αγίασε) με το να αναλάβει ο ίδιος το δικό μας (ανθρώπινο) είδος. Και σαν Άγιο Πνεύμα, που και Αυτό προέρχεται από τον Πατέρα, όχι γιατί γεννήθηκε απ΄ Αυτόν, αλλά γιατί Αυτός Το στέλνει. Αυτός μόνο είναι Θεός.
Και μάλιστα ο αληθινός Θεός, ο ένας Κύριος, που εμφανίζεται με τρεις υποστάσεις. (Είναι ένας και μοναδικός ο Θεός αυτός, που) δεν διαιρείται κατά την φύση, τη θέληση, την σκέψη, την δύναμη και την ενέργεια, και όλα γενικώς τα γνωρίσματα της Θεότητας.
Αυτόν (λοιπόν τον ένα και αληθινό Θεό) μόνο θα (πρέπει να) λατρεύσεις με όλη την δύναμη που έχει ο νους σου, και με όλο το πλάτος της καρδιάς σου και με όλη την πληρότητα της δυνάμεώς σου.
Και όλα όσα (ο Θεός σου) λέει και εντέλλεται, (θα πρέπει) να είναι πάντοτε νωπά μέσα στην καρδιά σου, ώστε να εφαρμόζεις και να εντρυφάς μέσα σε αυτά και να ομιλείς με βάση αυτά (σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, δηλαδή) και όταν κάθεσαι (κάπου και δεν μετακινείσαι), και όταν βαδίζεις (για να πας από το ένα μέρος στο άλλο), και όταν είσαι πεσμένος στο κρεβάτι, κι όταν είσαι όρθιος.
Και (θα πρέπει ακόμα) να ενθυμείσαι πάντοτε (δηλαδή αδιαλείπτως και χωρίς διακοπή) τον Κύριο το Θεό σου και Αυτόν μόνο να φοβάσαι (με τον Άγιο φόβο του Θεού), και να μην λησμονήσεις ποτέ ούτε Αυτόν ούτε τις εντολές Του.
Γιατί (μόνο) έτσι και ο Θεός θα σου δώσει την δύναμη (που είναι απαραίτητη) για να εφαρμόζεις (στην ζωή σου) το (άγιο) θέλημά Του.
Γιατί (ο Θεός, που δεν έχει κανενός την ανάγκη) τίποτε άλλο δεν σου ζητεί παρά μόνον να Τον φοβάσαι και να Τον αγαπάς (γιατί Αυτός ακριβώς ο φόβος του Θεού συμβαδίζει με την αγάπη προς Αυτόν) και να ακολουθείς τον δρόμο Του που Αυτός θέλει (πράγμα που είναι η φυσική συνέπεια των άλλων).
Αυτός θα είναι το καύχημά σου και Αυτός θα είναι ο Θεός σου. (Πρόσεξε) μήπως ακούγοντας τίποτα σχετικό με την (ηθική) απάθεια των αγγέλων και με την ιδιότητά τους να είναι αόρατοι, η για την μεγάλη (κι εκπληκτική) πονηρία του (διαβόλου, που) εκπέσοντος από το ύψος το αγγελικό, και για την (μεγάλη του) επινοητικότητα και εξυπνάδα και ευστροφία για κάθε πλάνη, εξ΄ αιτίας όλων αυτών
αποδόσεις σε κάποιο από αυτά (τα πνεύματα-αγαθά η πονηρά) τιμή που ανήκει στον Θεό. (Πρόσεξε) μήπως ατενίζοντας το μεγάλο μέγεθος του ουρανού και την ποικιλία της κινήσεως των ουράνιων σωμάτων, την λαμπρότητα του ήλιου, το γλυκό φως της σελήνης, την όμορφη διαύγεια των άλλων αστέρων, τη χρησιμότητα του αέρα (και την αναγκαιότητά του) για την αναπνοή, και της θαλάσσης η της γης τις ανεξάντλητες προσφορές, και (συνηπαρμένος από τα φαινόμενα τούτα τα λαμπρά) θεοποιήσεις κανένα από αυτά τα κτίσματα.