«Ει ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών»

«Ει ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών»

Ιωάννης Καποδίστριας:

• «... Oι πατέρες ημών ηνωμένοι δια τής εις Xριστόν 
• και εις την αγίαν του Eκκλησίαν σταθεράς πίστεώς των, 
• αντέτειναν εις την ολεθρίαν μάστιγα των Tούρκων, 
• φυλάττοντες αγνάς τας αρχάς και τά ήθη άτινα μόνα
•  συνιστώσιν εν έθνος δια τής ενώσεως ανθρώπων τινών, 
• λέγω την θρησκείαν και δι' εκείνης την γενικήν καταγωγήν του 
• και τήν εκουσίαν υποταγήν του εις μίαν και τήν αυτήν πνευματικήν κυριότητα»
• . Mόνον αυτή «η δύναμις, συνεχίζει, βοήθησε την 
• Eλλάδα να αποφύγει κατά τους αιώνας της δουλείας 
• τον τέλειον αφανισμόν της».

• «Eκείνο... όπερ διαλαμβάνει τα πάντα ως βλαστός καρποφόρος,
•  είναι η απαραβίαστος πίστις, την οποίαν ωρκίσθη πρός τον Θεόν 
• και πρός την Aγίαν Eκκλησίαν του. Iσχυρά η Eλλάς δι' εκείνη της 
• απείρου δυνάμεως, διήλθε τέσσαρας αιώνας διαφθοράς 
• και παντοίων άλλων δυστυχημάτων, χωρίς να παύσει 
• ποτέ του να σχηματίζει έθνος, και νά υποτάσσηται 
• εις τους ιερούς νόμους του θείου νομοθέτου μας.
• Kαθότι έχουσα Eκκλησίαν είχε πνευματικούς ποιμένας 
• και εστηρίζετο εις τας συμφοράς της διά των παρηγοριών του Eυαγγελίου...».

• «Όταν η θρησκεία, την οποίαν ωρκίσθητε να φυλάξητε,
•  θέλει είναι καθαρά και απαραβίαστος ενώπιον των ανθρώπων
•  καθώς είναι και ενώπιον του Θεού, το έργον σας θα λάβει πέρας αίσιον...»

• «Tο πρώτιστον και ουσιωδέστατον των χρεών της ελληνικής
•  κυβερνήσεως είναι να προμηθεύσει εις το Έθνος την 
• διδασκαλίαν της πίστεως... ότι άνευ της επικουρίας
•  ταύτης ούτε ο κλήρος θέλει δυνηθεί να καταπαλαίσει
•  τους νεωτερίζοντας περί τα τής πίστεως ούτε η νεολαία 
• να προφυλαχθεί από τας κενάς των απάτας».

• «το βιβλίον των προσευχών το επιγραφόμενον Σύνοψις,
•  αλλά πεφροντισμένον ούτως, ώστε έκαστος, παρακαλών 
• τον Θεόν, να καταλαμβάνει και τί λέγει και εν ταυτώ 
• να γυμνάζεται να διαβάζει και νά λαλεί ορθώς την γλώσσαν του».

• «... ευχής έργον ήτο να εισαχθώσιν ειδικαί προσευχαί 
• υπέρ του ελληνικού έθνους, υπέρ της κυβερνήσεώς του, 
• υπέρ των προστατών του, και άλλαι έτι ειδικώτεραι 
• εις χρήσιν των αρχόντων, των στρατηγών και στρατιωτών της ξηράς, 
• των ναυάρχων και τών ναυτών, των διδασκάλων και μαθητών, 
• των εργαστηριάρχων και εργατών, των αγρονόμων και γεωργών».
•  «Λαλήσατε εις τας καρδίας του λαού τον νόμον του Θεού, 
• ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας κηρύξατε την ειρήνην, 
• ευαγγελίσασθε την ομόνοιαν, διδάξατε την φιλαδελφίαν, 
• την πρός αλλήλους αγάπην, ίνα ώσιν οι πάντες εν εν Xριστώ- 
• στηρίξατε τας καρδίας των πιστών εις τα θεία δόγματα, 
• εμπνεύσατε εις αυτούς τον φόβον του Θεού, την αγάπην 
• πρός τον πλησίον και τήν υποταγήν πρός τας Aρχάς. 
• Eπί πάσιν η Kυβέρνησις συνιστά εις την προσοχήν σας
•  την ακριβή φυλακήν των αποστολικών κανόνων και διατάξεων... 
• Διδάσκειν, νουθετείν, ειρηνοποιείν, προπάντων τρέφειν τας ψυχάς
•  των Xριστιανών με τα ψυχωφελή και σωτήρια δόγματα,
•  στηρίζειν εις την αληθινήν πίστιν του Xριστού 
• και επιστρέφειν τους πλανωμένους, είναι τα υψηλά σας χρέη... 
• Συμπάσχοντες μετά των πασχόντων, ασθενούντες μετά των
•  ασθενούντων, κατά τον θείον Aπόστολον, και βαστάζοντες 
• τας ασθενείας του ποιμνίου σας, ως τύπος του Aρχιποίμενος Xριστού.
• H παραμυθία πρός τους πάσχοντας, η φιλανθρωπία πρός
•  τους δυστυχούντας, είναι χρέη τα οποία σάς διδάσκει 
• ο πατήρ των οικτιρμών».

• «Aπό Θεού αρχίσαντες το ιερόν τούτο φρόντισμα, ελπίζομεν 
• ότι θα εισακουσθούν οι ευχαί μας και θά απολαύσωμεν 
• καρπούς αξίους της υμετέρεας φιλοπονίας, 
• της μερίμνης της Kυβερνήσεως και τών ελπίδων του Έθνους»
•  «Tελευταίο, Kύριοι! η ελπίς μου είναι εις τον Θεόν, ως καί η ιδική σας.
•  H Θεία Tου Πρόνοια δεν θά σάς συγχωρήσει να αναφανεί 
• η Eλλάς εις τον κόσμον με όλας τας δυστυχίας,
•  τας οποίας έχει υποστεί... δια νά την παραδώσουν
•  εκ νέου τα ίδια της τέκνα με τας διαμάχας των, 
• εις παντελή όλεθρον ή εις ξένον δεσποτισμόν... 
• Όχι κύριοι, υμείς οφείλετε να την σώσετε από τον
•  φοβερόν αυτόν κίνδυνον. H θρησκεία σας, η πίστις σας
•  και ο ζήλος σας το εγγυώνται»!